Dark night of the soul in Griekenland
Afgelopen nacht dacht ik dat ik doodging!
Of beter gezegd, mijn persoontje dacht dat. In feite was er niks aan de hand. En toch voelde het als doodgaan. Voor wie van jullie bekend is met Eckhart Tolle weet misschien wel waar ik op doel. Een kleine dood van het ego, het pijnlichaam (painbody). Het verstand dat zegt, “ Maar wacht, zonder mij aan het stuur komt het niet goed hoor!”. Het lichaam dat in de paniek schiet. Schokken in mijn lijf van een intense energie die vanuit het midden van mijn bekken, mijn basis, door al mijn chakra’s schiet met een razende snelheid, de ene na de andere schok. Angst voor de letterlijke en figuurlijke dood, zo sterk dat ik het haast kan proeven. Het hart dat kalm blijft tijdens dit hele gebeuren en dat met geduld en compassie wacht tot het ergste voorbij is. Alle belemmerende gedachten en gevoelens die in mij opgeslagen liggen komen langs en worden direct ontkracht door de kracht van het hart. Het is eng en doet emotioneel en fysiek pijn, maar tegelijkertijd is er vertrouwen en licht. En naast het discomfort is er ook een plezierige sensatie in mijn lijf. Ik adem met een intens bewustzijn van het feit dat ik adem en ik voel mijn huid onder mijn vingertoppen alsof ik mezelf voor de eerste keer aanraak. Zo gevoelig en wonderlijk! Huilen en lachen tegelijk. Een ontwaken in het weten dat alles wat mijn persoontje bedenkt om controle te houden op het spel dat het leven is, precies dat is, het is maar een spel. Ik hoef niet bang te zijn en alles zo serieus te nemen, angst te hebben dat ik niet goed genoeg ben of faal in het leven. Er is namelijk niks om te behalen of te verkrijgen. Alles is er al, jij bent het al. Purpose en liefde. Dat is alles. In het hier en nu, elk moment kunnen we een keuze maken. Een keuze met je ego of een keuze met je ziel. Angst en belemmerende gedachten, of liefde en vertrouwen. Vertrouwen in The Devine Design en de universele energie die alles met elkaar verbindt.
Dit was een moment wat ik mee mocht maken liggend in mijn bed in Betsy de Bus, op een verlaten plekje aan een mooi strand in Griekenland. Een geschenk dat mij gister in het donker midden in de nacht toekwam en dat ik de afgelopen jaren meerdere malen heb mogen ontvangen, weer heb verloren of vergeten om het keer op keer met liefde en geduld weer opnieuw aangereikt te krijgen van het universum.
De menselijke ervaring is volmaakt onvolmaakt en daar hoort terugvallen in het ego, angst en de spelregels vergeten bij. Zeker in de turbulentie van het afgelopen jaar met alles wat er aan angst en onzekerheid naar de oppervlakte komt in de wereld.
Heb jij ook wel eens dit gevoel? Deze angst voor de dood, welke dood dan ook, lichamelijk, emotioneel, energetisch, wat dan ook? Onzekerheid en belemmerende gedachten en emoties die je gevangen houden en je het gevoel geven dat je er haast in stikt? Weet dat je niet alleen bent en dat deze momenten van angst en onzekerheid in feite vermomde kadootjes zijn. Een gift in de vorm van een ervaring die jou helpen jezelf te transformeren naar een lichtere en hogere vibratie, waar steeds meer wegvalt en steeds meer ruimte komt voor dat wie jij werkelijk bent.
